Limburg

Het ministerie van LNV is eindelijk actief geworden in het aanpakken van de mestproblematiek van met name varkens en kippen. Nederland wordt overgoten met mest met de nodige milieuverontreining van dien. Mestbedrijven uit Midden en Noord Limburg proberen door het hele land hun mest aan boeren te slijten. Overbemesting is aan de orde van de dag. Daarnaast speelt de problematiek van giftige stoffen in de mest. Toevoegingen bij het voedsel of door injecties e.d. zoals antibiotica, metalen en groeimiddelen vervuilen de mest en komen ook op het land.

Het ministerie van LNV heeft plannen ontwikkeld voor 'milieuvriendelijke' verwerking van deze mest. Mestverwerkingsfabrieken zouden zorgen voor minder schadelijkheid maar bepaalde schadelijke stoffen zullen, eenmaal geproduceerd, schadelijk blijven in ons milieu. Ook na deze 'milieuvriendelijke' verwerking. Want ook dan zul je de rotzooi ergens moeten droppen.

Toch meent het ministerie van LNV met deze 'milieuvriendelijke' verwerking een reden gevonden te hebben om de veel te grote veestapel in Nederland wederom te laten uitbreiden. Immers, verwerking van mest zal 'milieuvriendelijk' gebeuren. Voor Limburg geldt een uitbreiding met opgehokte dieren van bijna 1.000.000 kippen en 15.000 varkens. Ook het aantal 'stalrunderen' neemt nog steeds toe. Met dit besluit wordt de mogelijke vermindering van milieuschade door mest volledig teniet gedaan.

De nieuwe verwerkingsmethode van mest is op het gebied van milieuvriendelijkheid een typische oplossing van struisvogelpolitiek. Het enige dat klopt is, dat de kwantiteit (hoeveelheid) van de mest minder wordt maar er wordt volledig voorbij gegaan aan het feit dat de kwaliteit (hoedanigheid) meer wordt. De mest wordt verder geconcentreerd en daarmee ook zijn schadelijkheid. Ammoniak blijft immers ammoniak, antibiotica blijft antibiotica en koper blijft koper.

Daarbij is de bewuste kortzichtigheid waarmee dit soort besluiten genomen wordt bijna crimineel te noemen. We leven in een geglobaliseerde samenleving. Een voorbeeld:

Kuikens worden uitgebroed in Polen. Worden dan naar Nederland vervoerd om in silo's binnen een paar weken vet te
worden. Het voedsel komt uit landen als Brazilië dat met schepen naar Nederland gebracht wordt. Na de slacht kunt u deze Nederlandse 'plofkippen' overal in de wereld in supermarkten vinden.

De SP vindt dit soort bedrijvigheid niet ecologisch en niet ethisch verantwoord. Heel kort opgesomd zijn de volgende redenen hiervoor te noemen:

• Nog meer dieren ophokken is nog meer dierenellende.
• Nog meer dieren moeten te eten krijgen.
• Nog meer sojavelden in de tropen voor nog meer sojaproductie.
• Nog meer bomenkap in de oerwouden voor nieuwe sojavelden.
• Nog meer uitbuiting van sojaboeren in arme landen.
• Nog meer oneerlijke concurrentie met kleine locale vleesproducenten.
• Nog meer land onttrokken aan voedselproductie voor mensen.

De statenfractie van de SP beseft daarom dat haar werkveld niet ophoudt bij de provinciegrenzen. Besluiten die in ons land en onze provincie genomen worden, kunnen invloed hebben over de hele wereld. Vandaar dat bij GS door middel van artikel 38 aandacht gevraagd wordt voor deze problematiek. Omdat onze verantwoordelijkheid verder gaat dan de welvaart van Limburg. Omdat de SP welzijn belangrijker vindt. Welzijn, niet alleen van mensen binnen en buiten Limburg, maar ook het welzijn van dieren.