Limburg

Twee weken geleden presenteerde de Rekenkamer de conclusies van het onderzoek naar ‘Ruimte voor Ruimte’, een regeling waarbij de sloop van stallen wordt betaald met de bouw van villa’s. Het rapport van de Rekenkamer is keihard: Provinciale Staten zijn onvoldoende geïnformeerd over de risico’s en de voortgang van de regeling. Deze conclusies kunnen niet zonder gevolgen blijven.

Door Thijs Coppus

De afgelopen jaren is de verkoop van Ruimte voor Ruimte-kavels nagenoeg stilgevallen. Volgens het provinciebestuur is dit volledig te wijten aan de economische crisis. Toch is er meer aan de hand, want al ruim voor het begin van de economische crisis in 2008 liep de verkoop van kavels terug. Dit doordat er in Limburg simpelweg te weinig vraag naar grond voor de bouw van 1150 dure woningen is.

Uit het onderzoek van de Rekenkamer blijkt dat al in 2002, nog voordat de Staten een besluit namen over ophoging van de subsidie aan Ruimte voor Ruimte, gedeputeerde Driessen door zijn eigen ambtenaren werd gewaarschuwd voor het uitblijven van kopers voor deze kavels. Er zou te weinig ‘kapitaalkrachtige vraag zijn voor grote, luxe bouwkavels.’

Toch zette Driessen door. Het ambtelijk advies werd terzijde geschoven en heeft Provinciale Staten nooit bereikt. Het antwoord van de gedeputeerde op vragen van de Staten over de haalbaarheid van het project luidde op 5 juli 2002: ‘De cijfers wijzen aan dat sprake is van een haalbare invulling.’ Zes jaar later viel de verkoop van kavels nagenoeg stil.

Binnenkort moet een besluit worden genomen over de toekomst van Ruimte voor Ruimte. Hierbij wordt de Staten gevraagd om genoegen te nemen met een lagere bijdrage voor de sloop van stallen, en een garantstelling voor een lening van 24 miljoen euro.

De vraag die zich opdringt, is wat er zou zijn gebeurd als de gedeputeerde in 2000 en 2002 wel naar zijn ambtenaren had geluisterd. Hoogstwaarschijnlijk zou Ruimte voor Ruimte op een afgeslankte manier zijn uitgevoerd. Hierdoor zou er minder verbetenheid bij de provincie en de Rabobank zijn om kavels te verkopen en was Ruimte voor Ruimte niet in de eerste plaats een provinciaal woningbouwproject, maar een middel om lelijke plekken op het platteland op te ruimen.

Maar zoals bij veel zaken is geld ook bij Ruimte voor Ruimte leidend. Hierdoor zijn er grote risico’s genomen en is het nu al duidelijk dat de geplande 1150 Ruimte voor Ruimte-kavels niet worden verkocht. De kans op een financiële strop voor de provincie is hierdoor groot.

Bij Ruimte voor Ruimte is er gegokt met gemeenschapsgeld. Dit kan niet zonder gevolgen blijven. Om nieuwe financiële risico’s te vermijden dient de regeling zo snel mogelijk te worden beëindigd en moet er een onderzoek komen naar de manier waarop gedeputeerde Driessen om is gegaan met adviezen en hoe hij de Staten hierover heeft geïnformeerd.

Dit opinieartikel is vandaag verschenen in de Limburgse kranten.