Limburg

Op vrijdag 13-12 jl. is onder grote belangstelling van de landelijke en regionale pers de vergadering van Provinciale Staten deels in het Limburgs dialect gevoerd of beter gezegd in allerlei dialecten van Kerkraads tot Venloos. Op de agenda stond het Uitvoerings-programma Limburgse taal ´Same veur ´t Limburgs 2025-2027 met als streven een vergelijkbare erkenning van het Limburgs te verkrijgen zoals ook de Friese taal heeft. Namens de SP heeft Laila Kuiper het woord gevoerd, niet in het dialect want dat heeft ze niet van huis uit meegekregen, maar in het Nederlands, want dat blijft voor de SP een belangrijke voorwaarde: dat mensen in Limburg geen dialect moeten maar mogen praten! Lees hieronder de volledige bijdrage van Laila aan het debat. 

Beste collega`s, aanwezige pers en toehoorders,

Graag zou ik nu ook in het Limburgs (in mijn geval het Venloos) losbarsten in een geweldig betoog, maar dat gaat niet lukken. Ik ben geboren en getogen in Venlo maar het dialect heb ik niet van huis uit meegekregen. Mijn motto is: het gaat om wat je zegt, niet hoe. Communicatie is heel belangrijk, en dat is altijd prima gelukt, ook in mijn Limburgse versie van het Nederlands.

Als SP kunnen wij instemmen met het Statenvoorstel. Het gaat niet overhaast te werk, ondanks het enthousiasme dat bij sommige mensen leeft. Het kan soms niet snel genoeg gaan, zie ook vandaag met Limburgs spreken in de Staten.

Ik heb de vele steunbetuigingen en positieve reacties gezien, en dat is mooi! Vooral organisaties en mensen die hun werk hebben gemaakt van de Limburgse taal, zien een gouden toekomst voor het Limburgs en het kunnen behouden van dit dialect voor toekomstige generaties.

Maar ik hoor ook minder positieve geluiden van de mensen die het werk in het veld doen, zoals onder meer de pedagogische medewerkers. De mensen in de zorg en kinderopvang zullen ongeacht hun leeftijd een cursus moeten volgen als ze het dialect niet spreken. Ik hoop maar dat ze een talenknobbel hebben!

Laten we vooral niet dwingend zijn en mensen opdragen welke taal ze in deze provincie moeten spreken om erbij te horen of een baan te krijgen. 

We willen een gastvrije provincie zijn waar iedereen welkom is en alles voor iedereen te volgen is. Het gesprek met je dokter, met het gemeenteloket of met ons als volksvertegenwoordigers, daar is het een keuze. Het mag in het Limburgs maar hoeft niet.

Geef mensen vrijheid en kweek vooral geen ongelijkheid. De SP steunt de Limburger die Limburgs wil spreken en we zijn er ook voor de Limburger die daar niet aan toe is. Laten we zeker voorkomen dat we een extra belemmering creëren en mensen dwingen Limburgs te spreken.  

Kan gedeputeerde mij toezeggen dat het spreken van Limburgs dialect nooit een voorwaarde zal zijn, om een baan te krijgen of op een andere manier aan onze samenleving deel te kunnen nemen?

Dan rest mij nog twee vragen te stellen:

1. Is het mogelijk dat de provincie een onderzoek doet naar de mening van de Limburger over de Limburgse taal?

Juist omdat het minder gesproken wordt zou dat een indicatie kunnen zijn dat de Limburger niet zo bezig is met het Limburgs. Maar andere zaken zoals laaggeletterdheid minstens zo belangrijk vind. Wil de gedeputeerde dat in dit traject meenemen?

2. Wie gaan er beslissen over de onderwerpen uit status 3 die we gaan proberen te halen rond 2030?