h

Inbreng SP bij de Algemene Beschouwingen in Provinciale Staten d.d. 5-11-21

5 november 2021

Inbreng SP bij de Algemene Beschouwingen in Provinciale Staten d.d. 5-11-21

Voorzitter,
De overheid verdwijnt langzaam uit het straatbeeld, en daar waar voorzieningen verdwijnen groeit het onbehagen. Zichtbare overheidsvoorzieningen nemen af, een proces dat zich in Limburg sneller voltrekt dan in de Randstad, dat terwijl de bevolking ook blijft groeien. Het pijnlijke is dat het de meest kwetsbare mensen zijn die als eerste bij voorzieningen zouden moeten uitkomen die vaak als laatste vinden.

De overheidsstrategie van zelfredzaamheid en hyper individualisme wreekt zich nu. “Don't back the losers. Pick the winners” was het motto.

Het openbaar bestuur is steeds verder losgezogen van de mensen waarvoor het beloofde op te komen. De overheid trekt zich terug en geeft in de praktijk weinig tot niets terug.

Het is inmiddels gemeengoed geworden, onderdeel van de cultuur in de overheid dat efficiency, het concentreren van grootschalige voorzieningen, vooral goedkoper is, maar men is vergeten dat deze bezuinigingen effect hebben op gemeenschapszin en ontplooiingskansen. Die extreme vorm van rendement denken leidt inmiddels tot een Staatkapitalisme. Alles voor de winst, en de winst voor alles. Wie laat er nu een lege bus rijden? Wie houdt er een bibliotheek open waar maar weinig mensen komen? Dat argument is een vicieuze cirkel. Als je voorzieningen uitholt, dan wordt de drempel steeds hoger om er gebruik van te maken. Ondanks dat sommige gebieden misschien dunner bevolkt zijn hebben ook deze mensen recht op publieke voorzieningen die toegankelijk zijn voor iedereen.

Waarom is er een watersnoodramp nodig voordat Den Haag in de gaten heeft dat Limburg er ook toe doet en veel van waarde te bieden heeft? Waarom is dat niet vanzelfsprekend? Waarom moeten wij jarenlang lobbyen om geld voor elkaar te krijgen? Waarom moeten we eigenlijk onderhandelen over een Maaslijn of een Regiodeal met nota bene onze eigen overheid?

We zijn niet zielig en we vragen niet om medelijden. Wij willen juist af van een stigma. We willen juist vertellen welke kansen hier liggen. We zijn een klein landje van 17 miljoen mensen, waarin iedereen in elke hoek meetelt. Desondanks zijn het juist de plaatsen met de meeste problemen die de zwaarste bezuinigingen op het bordje krijgen

We moeten afstand nemen van het doorgeschoten rendement denken, maar juist investeren op basis van gelijkheid,  menselijke waardigheid en solidariteit het hele jaar door, samenwerking stimuleren in plaats van concurrentie.

Heel concreet: Heropen op grote schaal bibliotheken, Investeer in betaalbaar vervoer, snel internet en meer wijkagenten. Biedt goede toegankelijke zorg aan dicht bij de mensen. Richt in elke gemeente een loket in voor mensen die problemen hebben met papierwerk. Geef als overheid het signaal af dat je er als overheid voor iedereen bent. En om dat in kaart te brengen dienen we een motie in.

Voorzitter,

De huidige bestuurscultuur is het resultaat van dat doorgeslagen individualisme, ieder voor zich beleid van CDA en VVD. En onze fractie behoort dan ook niet tot diegene die roepen dat dit een typisch Limburgs probleem is. De paralellen met Den Haag zijn groot. Die tussen de Sywert van Lienden’s en Herman Vrehen’s ook. Een overheid is er niet om als flappentap te fungeren voor diegene die dicht bij het vuur zitten, maar om als schild te dienen voor zwakkeren, solidariteit te organiseren en de belangen van de samenleving als geheel te bewaken. Grote bedrijven als DSM worden blind vertrouwd en hoeven geen enkele informatie aan te leveren. Als je dat als burger bij de sociale dienst doet krijg je de knoet over je heen. Burgers zien om zich heen voorzieningen aan de lopende band verdwijnen. De kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter. Het vermogen van de miljardairs is tijdens de crisis fors gegroeid en de rijen bij de voedselbank ook. Wat misschien nog wel het ergste is, is dat doorgeslagen individualisme ertoe leidt dat we wegkijken, zolang het ons niet raakt, zolang we zelf maar een graantje mee kunnen pikken.

Dat fundamentele probleem vraagt om een omslag in het denken van de overheid, een omslag in de cultuur. Verder gaan op dezelfde weg bied geen uitkomst. Problemen gaan niet vanzelf weg als je de ogen sluit. Die cultuuromslag los je ook niet op met een hele batterij persvoorlichters toe te voegen aan de ondersteuning van GS. Laten we zorgen voor beleid dat deugd, dat voor iedere Limburger werkt, juist ook in de uitvoering en in de praktijk. Limburgers willen in de praktijk merken dat er wat verandert. Persvoorlichters kunnen dan misschien wel de mooiste verhalen vertellen, als er in de praktijk niets verandert trapt niemand er in.

Limburg moet bestuurd worden, Limburg kan verder, Limburg moet vooruit. Allemaal van die holle frasen, geroepen vanuit naïviteit, geroepen vanuit wensdenken of geroepen vanuit de wens om alles bij het oude te laten of simpelweg de standaardreflex van wegkijken. Limburg moet vooruit. Dat zal wel gebeuren. Maar Waarheen? En Hoe? Kan iemand me dat eens vertellen? Dat zijn veel interessantere vragen.

Wat hebben we nu geleerd van de bestuurscrisis, van de coronacrisis, van het hoge water? Wat dan wel? Neem maatregelen zodat het zich niet kan herhalen! Daarom dienen we motie 2635 nu in. We gaan niet langer wachten tot de volgende casus opduikt. Voortbouwen op solidariteit, niet het afbreken, we hebben gezien wat er mogelijk is als burgers van jong tot oud zich samen met de overheid organiseren. Zowel tijdens de watersnood, als tijdens de coronacrisis. Maar waarom willen we dat deze mensen de rest van het jaar niet ook gewoon met elkaar samenwerken, in plaats van concurreren. Het Best-rapport sprak juist over het belang van samenwerking. Het is veelzeggend dat wij als overheid deze kennis niet zelf meer in huis hebben.

 Daarom hebben wij voor u nog een beperkt aantal moties.

Over de KJRW: Omdat er nog steeds niets geregeld is.
Over natuur en landschapsbeheer: Omdat we dat geld nu wel moeten inzetten waarvoor het bedoeld is
Over Gezonde Basisscholen: Omdat onze jeugd juist nu vertraging niet kan veroorloven
Over energieopslag: Omdat daar het knelpunt zit
Over investeren in verduurzaming: Omdat deze voor huishoudens niet vanzelf gaat.
Over betaalbaar openbaar vervoer: Omdat we uit de file willen en daar vernieuwend over durven denken.
Over IKL: Omdat we alle feiten op tafel willen.

En tot slot nog een vraag. Wanneer gaan we nu over het rapport m.b.t. IKL met onze huidige gouverneur bespreken?

 

Reactie toevoegen

U bent hier