Limburg

We hebben ingestemd met de begroting 2021. Maar wel met de grote kanttekening dat we dat doen omdat we vinden dat gemeenten duidelijkheid moeten krijgen over de zo broodnodige bijdragen. Want wat de SP betreft is het beleidsgedeelte van deze begroting veel te rechts en conservatief. Met keuzes die absoluut niet de onze zijn en waar we de komende periode ook zeker het debat nog over aangaan. Lees hier de bijdrage van fractievoorzitter Marc van Caldenberg.

Dat virus. Dat bestaat. Dat is echt. Dat is geen hoax. Vraag het maar aan Bart, docent van het Eijkhagencollege in mijn eigen Landgraaf. Of aan Loek van de Carnavalsverenging. Of aan al die anderen die in het ziekenhuis hebben gelegen in maart, april en mei. Aan hen die zijn overleden kunnen we het niet meer vragen. Voor veel gezinnen die direct met het virus te maken hebben gehad, is het een verschrikkelijke tijd geweest. En die tijd is nog lang niet voorbij. Hoe graag ze dat ook zouden willen.

In het oude normaal begon nu langzamerhand iedereen zich op te maken voor de feestdagen, gezellig samen zijn met het gezin en de familie. En wat snakken we daar allemaal naar. Wat snakken we er naar dat we weer naar het theater kunnen, uit eten of naar de kroeg. Wat zouden we graag Kerst, oud en nieuw of carnaval vieren zoals we dat gewend waren. Of op wintersport. Maar dat kan niet. Als we dat wel doen, nemen de besmettingen wederom toe met alle gevolgen van dien.

Druk op de zorg

Dus blijf thuis tenzij het niet anders kan, was je handen en houd afstand. Dat is de boodschap die we niet vaak genoeg kunnen vertellen en waarbij de politiek zelf het goede voorbeeld moet geven. Wat we niet kunnen gebruiken is nog meer mensen in het ziekenhuis en op de IC’s. Reguliere zorg wordt afgeschaald om corona patiënten te helpen waardoor wachtlijsten toenemen. En dat wil niemand. Dus als we kunnen voorkomen dat mensen in het ziekenhuis belanden moeten we dat doen.

Verantwoording over de aanpak

De corona-aanpak door het kabinet en de veiligheidsregio’s: dat gaat niet goed. Vooral in communicatie en duidelijkheid. Er is te veel vertrouwd op de eigen verantwoordelijkheid van mensen en te weinig solidariteit georganiseerd. Maatregelen die genomen worden lijken vooral ingegeven om op korte termijn de economie draaiende te houden, in plaats van om het virus uit te roeien in ons land. En zolang het virus onder ons is, duren lockdown en maatregelen alleen maar langer met alle negatieve economische gevolgen op lange termijn.

“Met carnaval waren de mensen niet besmettelijk werd gecommuniceerd. Inmiddels weten we wel beter”. Maar toen wisten we nog weinig over het virus. “U kunt als u zich aan de regels houd gerust op vakantie naar het buitenland”. Nu blijkt dat heel veel van de besmettingen van de tweede golf terug te herleiden zijn naar mensen die dit mee terug namen van vakantie. En zelfs nu nog lijken we consequent achter de feiten aan te lopen. Ongeveer een maand geleden sprak de voorzitter van de Veiligheidsregio Limburg-Noord nog uit dat ze er boven op zaten en dat ze genoeg deden. Inmiddels zijn we weer minstens drie persconferenties en maatregelenpakketten verder. En daarover moet verantwoording worden afgelegd. Niet via een veredelde persconferentie, maar hier in het parlement, door democratisch gekozen volksvertegenwoordigers. Daar hebben de Limburgers recht op, niet langer verschuilen achter regeltjes, maar gewoon je democratisch plicht doen.

Niet meer wachten op zorgbonus

Wie wel keer op keer hun plicht doen zijn de mensen die werken in de zorg. In maart werd er geklapt, in de zomer toen het ging om meer structurele waardering een klap in het gezicht. En nu. Nu staat de beveiliging voor de deur. Zij staan wederom dag in dag uit in de frontlinie, en tegelijkertijd laat de politiek ze in de kou staan. Nog steeds is die incidentele bonus niet geregeld. Het is een schande. En daarom dienen we een motie in om het kabinet op te roepen dit zo spoedig mogelijk te regelen. Want onze zorg verdient meer dan applaus!

Tweedeling vergroot door corona crisis

De coronacrisis brengt de noodzaak om in Limburg de sociaal-economische ongelijkheid te verkleinen nog dichterbij. Mensen met hogere inkomens zijn in staat thuis te werken, de mensen in vitale beroepen verdienen te weinig en hebben geen keus en werken door, met de daarbij horende risico’s. En dat zie je ook terug in de ziekenhuis opnames en besmettingen.

Het virus raakt iedereen en samen krijgen we het virus eronder zijn dan de slogans. Maar niets is minder waar. Terwijl de ziekenhuizen vol liggen met mensen uit veelal arme en hardwerkende gezinnen, ervaart de thuiswerker nauwelijks gevolgen en risico’s en groeit zijn of haar vermogen. De thuiszorger kan niet thuiswerken. De arbeidsmigrant woont met nog 10 anderen op een paar vierkante meter en als ie zijn mond open doet is die zijn baan kwijt. De standbouwer, kaartverkoper in het theater zitten al maanden in verplichte lockdown zonder inkomsten, terwijl de consultants achter hun IPad veel geld verdienen aan online webinars. Met andere woorden: de coronacrisis vergroot de tweedeling onze gemeenschap verder. En dat vindt de SP onwenselijk.

“Als je blijft doen wat je altijd al deed, dan houd je wat je altijd al had, maar wat je dan altijd krijgt, is niet wat je altijd wilde”

In 2020 veranderde Corona de wereld, en onze manier van leven. Hoe anders zag de wereld er een jaar geleden uit. Toen we vorig jaar hier een motie aannamen over een verbod op gezichtsbedekkende kleding in het OV hadden we niet kunnen vermoeden dat er nu een mondkapjesplicht geldt. We verwachten dan nu ook niet dat het college deze motie blijft uitvoeren. En zo is er nog veel meer veranderd.

Tijd voor échte verandering

Ik heb er begrip voor dat al deze veranderingen moeite kosten, ongemakkelijk zijn of discussie oplevert. Maar zoals de Limburgse filosoof Tom Dumoulin zei: “Zonder wrijving geen warmte.” Want laten we wel wezen: De crisis heeft laten zien wat echt van waarde is, echte basisbehoeften.

Schone lucht, schoon drinkwater, gezond eten, goede zorg en aandacht voor elkaar, solidariteit met kwetsbaren, Gelijkwaardig eerlijk loon en zekerheid, investeren in de toekomst van onze jongeren.

De crisis is dus naast een bedreiging, ook een enorme kans om de gewenste maatschappelijke veranderingen tot stand te brengen. Hiervoor heeft het college een taskforce ingericht, om een advies te geven over Limburg na corona. En het advies luidt: “investeer in brede welvaart”. En dus niet in enge welvaart, oftewel rauw kapitalisme, trickle down economics. Eigenlijk zegt het rapport als je goed leest dat het huidige economische systeem onrechtvaardig is, onstabiel, niet duurzaam en het maakt mensen ongelukkig. Grenzen die mens en natuur hebben, worden steeds vaker overschreden. En het toenemende populisme heeft hier voor een groot deel mee te maken. Het huidige systeem loopt vast en het roer moet om. Maar in de begroting van de provincie tref je vooral meer van hetzelfde aan.

Onze voorstellen

Maar het kan anders. De economie moet in dienst staan van hogere doelen en menselijke en natuurlijke doelen dienen. Daarom komen wij in het eerste kwartaal van volgend jaar met een initiatiefvoorstel over arbeidsmigratie, waarbij niet de kostprijs het uitgangspunt is, maar het verhogen van de levensstandaard leidend is.

Het kan anders en daarom dienen we nog vier moties en amendementen in. Over een schone Maas. Over verduurzaming van sociale huurwoningen waarin de mensen wonen die zelf niet het geld hebben om te verduurzamen, over gezonde scholen in het voortgezet onderwijs en over juridische bijstand voor kinderen en jongeren.

Augustinus zei in de 4e eeuw al: “Hoop heeft 2 prachtige dochters. Woede over hoe het nu gaat en de moed om er iets aan te doen”.