h

Voorjaarsnota 2014: “waar blijven de resultaten?”

20 juni 2014

Voorjaarsnota 2014: “waar blijven de resultaten?”

Vandaag voerden Provinciale Staten debat over de Voorjaarsnota, een tussentijds overzicht van de lopende plannen van de begroting van het vorige jaar. De SP zette tijdens de behandeling in op concrete resultaten. Het mag wat de SP betreft niet zo zijn dat er voor vele miljoenen euro’s aan beleid wordt gemaakt, maar dat de resultaten daarvan niet meetbaar zijn. Toch moet de SP-fractie keer op keer de grootste moeite doen om cijfers over bijvoorbeeld gerealiseerde werkgelegenheid boven tafel te krijgen.

Hieronder het hele verhaal van de SP:

De voorjaarsnota bestaat 10 jaar. Precies 10 jaar geleden voerden Provinciale Staten het debat over de 1e Limburgse voorjaarsnota. Ook toen was het coalitieakkoord de basis om richting te geven aan het provinciaal beleid en kozen de coalitiepartijen een nieuwe richting met een thematische benadering van beleidssectoren. Er werd gekozen voor een koers om niet met intermediairs beleid te maken en uit te voeren, maar direct zelf vormgeven en uitvoeren met het bedrijfsleven, de kennisinstellingen, woningcorporaties en de Limburgse gemeenten.

Voorzitter, in de afgelopen 10 jaar is weinig veranderd. Ook in 2004 werd Maastricht-Aachen Airport een beeldbepalend dossier met de privatisering als gevolg. Ook toen werd stond een steunfonds voor het MKB op het programma en ook toen waren mobiliteitscentra nodig om ontslagen mensen te herleiden naar nieuw werk. Er is weinig veranderd! 10 jaar na dato draaien we de privatisering van Maastricht-Aachen Airport terug, richten wij een MKB fonds op voor steun aan het noodlijdende MKB en Richten we ons vooral op de kennistechnologie van Chemelot wat destijds DSM was en ondersteunen we mobiliteitscentra voor de mensen in de zorg in plaats van Nedcar.

Niets nieuws dus. Geen stevige mars voorwaarts, niet eens een zwevend walsje vooruit. Deze provincie blijft gewoon in polonaise kringetjes draaien en zwaait en zingt hoe geweldig Limburg het doet.

Wat hebben die inspanningen van destijds eigenlijk opgeleverd? Zijn de voorspellingen en prognoses van destijds uitgekomen? Ik durf haast te zeggen NEE…Maastricht Aachen Airport zou failliet zijn, de economische aanjagers van destijds heten nu de Health-, Greenport- en Chemelot-campus maar danken wederom hun bestaansrecht aan de enorme miljoeneninvesteringen van de provincie. En hoeveel nieuwe banen heeft die lijn de afgelopen 10 jaar opgeleverd. Voorzitter ik durf te stellen dat dit college daar geen concreet antwoord op kan geven. De afgelopen twee jaar hebben wij veelvuldig gevraagd naar de concrete resultaten van het Social Return On Investment-beleid. En weer krijgen we, nota bene één dag voor de behandeling van de voorjaarsnota, een brief dat we pas eind dit jaar de eerste resultaten krijgen. Voorzitter de SP pikt dit niet langer en wil nu een antwoord van de gedeputeerde waarom er geen concrete cijfers zijn sinds de invoering in 2010 en waar het probleem ligt om dit te leveren. Wij willen nú weten wat de resultaten van de afgelopen drie jaar zijn. Precies een jaar geleden dienden wij een hierover al een motie in, zonder resultaat. Daarom zullen wij , ook vandaag weer, een motie van D66 over dit onderwerp samen indienen.

En als we nog eens goed nadenken over de bijdragen van gisteravond over de jaarrekening en met name over de kritische geluiden van zowel coalitie-als oppositiepartijen dan moeten we als Provinciale Staten maar eens goed nadenken over 1) De snelheid waarop we het geld van de Limburgse burgers erdoor jagen 2) Hoe we de expliciete effecten en resultaten meten en controleren en 3) Over hoe dun het ijs wordt als we op deze wijze door blijven gaan met structuurversterking die vooral gericht is op economisch herstel.

Wat ook belangrijk is dat wij ons hierbij maar eens de vraag moeten te stellen welk beleid we zouden hebben gevoerd indien we de Essent-aandelen niet hadden verzilverd? Hoe zou het provinciaal beleid er hebben uit gezien als u vanuit die rentmeestergedachte of vrijemarktgedachte maatregelen of initiatieven had moeten nemen om de Limburgse samenleving te dienen zonder die goedgevulde beurs? Welk beleid hadden wij met elkaar kunnen bedenken vanuit soberheid en gedegenheid? Zouden wij dan niet veel meer hebben ingezet op concrete en haalbare resultaten op een veel kortere termijn die vooral ook meetbaar zouden zijn in een periode waarbij de bedenkers en uitvoerders verantwoording moeten afeggen over hun eigen handelen? Al ruim 10 jaar wordt ons beleid, de doeltreffendheid en de meetbaarheid vooruitgeschoven door een tijdcyclus die we maar niet willen of kunnen doorbreken. Wij lopen niet vooruit op de muziek. Het orkest komt pas binnen als de gasten vertrokken zijn. Wij lopen telkens weer op de feiten vooruit, en nog voor de feiten bekend zijn hebben we weer nieuwe feiten, aannames en prognoses gefabriceerd. De centrale vraag die de SP dan ook zou willen stellen is of wij deze cyclus kunnen doorbreken?

Hans Bosch van de PvdA voerde een terecht pleidooi over de snelheid en hoogte van de investeringen, het budgetrecht van Provinciale Staten en nodigde zowel PS als GS uit om hier maar eens een goed gesprek over te gaan voeren. Een voorstel dat de SP van harte ondersteunt. Joost van de Akker stelde zich de vraag ‘of de provincie een geldverdelingsmachine was’ en Hans van Wageningen D66 sprak evenals de SP, zijn bedenkingen uit over de daadwerkelijke maatschappelijke opbrengsten en volkomen terecht wijst GroenLinks op meetbaarheid van de effecten als het gaat om milieu en duurzaamheid. Is het dan niet mogelijk om al deze gedachten, wensen en visies te bundelen in een breed gedragen en krachtig beleid waarmee we écht resultaat behalen op een kortere termijn, en passend binnen de maatschappelijke context van de tijd waarin wij verantwoordelijk en afrekenbaar zijn voor het door ons gevoerde beleid?

We moeten ons dan niet afvragen of wij dat kunnen? Wij moeten ons afvragen of we dat willen!

Het bewijs dat dit kan en mogelijk is wordt geleverd door Gedeputeerde van de Broeck. Zijn succesvolle missie voor de Maaslijn is een schoolvoorbeeld van de kracht van dit bestuur. De inspanningen van de commissieleden, de acties van de SP op de Maaslijn, de presentatie naar de provincie en het draagvlak van provinciale Staten hebben zich geloond. De samenwerking tussen de partijen, de lobby naar onze Tweede Kamerfracties en een gedeputeerde die dit spel begrijpt hebben binnen een jaar tot een geweldig resultaat geleid. En daar ligt onze kracht.
Het hoeft dus geen vraag te zijn of het kan…het is een kwestie van willen.

Het is van de zotte dat wij onze tijd verdoen in ellenlange sessies en debatten over onze eigen integriteit, dat we ambassades in China gaan vestigen om daar oplossingen te zoeken, dat we onze jongeren aanzetten om vooral werk over de grens te gaan zoeken, dat we de afgelopen jaren alleen maar economische brandjes blussen en op basis van willekeur bedrijven redden, dat we voor bank en tollenaar spelen. Onze taak ligt voor onze neus, maar we zijn blind voor de noden van onze samenleving op de slechts beperkte schaal van deze provincie! Wat onze provincie nodig heeft is kracht, creativiteit en solidariteit binnen ons bestuur voor het oplossen van de problemen in onze provincie. En daarvoor dienen we ons niet te richten op de kracht van de regio maar vooral op de zwakte van onze regio. Werkgelegenheid, goed beheer en onderhoud, betaalbare woningen, duurzame investeringen, solidariteit en dienstbaarheid aan de gemeenten die de decentralisaties voor de kiezen krijgen, en een optimale infrastructuur zowel economisch als sociaal die echt voor nieuwe verbindingen zorgen en daarmee ook de welvaart én het welzijn van onze burgers verbeteren. Voorzitter, partijen die dat niet willen hebben niets langer verloren in dit huis!

Voorzitter in de voorjaarsnota staat nog een opmerkelijke zin: ‘Kerntaken zijn niet in beton gegoten maar laten zich aanpassen naar de maatschappelijke omstandigheden en politieke keuzes’. Hier ligt de kern voor de SP! De provincie is ondanks een vermeende en wellicht goedbedoelde koers van 10 jaar geleden, 7 jaar geleden en die van 4 jaar geleden volledig de weg kwijt. Verblind door de enorme rijkdom van de Essent-gelden die door de burgers gespaard en geschonken zijn aan dit bestuur. Het is deze rijkdom die een kloof heeft geslagen tussen haast nonchalante economische koers en een sociale koers die afgestemd is naar de maatschappelijke omstandigheden.

Voorzitter, de SP zal zich blijven inzetten voor zowel economisch beleid gericht op banen! En voornamelijk om de kloof te dichten met sociaal beleid. Geen SP-moties, de komende maanden zal de SP met het college inzetten op samenwerking, zoals bijvoorbeeld bij ‘De Gezonde School’, het transformatiefonds voor de jeugdzorg, de resultaten van het Rapport Van Geel, arbeidsmarktbeleid en mediabeleid. Dank!

U bent hier